Ik heb geen wasmachine, dat is een bewuste keuze, de was doen wordt op deze manier een op zichzelf staande bezigheid in plaats van iets dat even tussen door gaat. Laten we maar zeggen dat het een overblijfsel is van in Suriname wonen. Waar de was doen een dagtaak was, afhankelijk van weer, aanwezigheid van water en bezine voor de generator.
Ik vind het heerlijk om in de wasserette te zitten, lezen of alleen maar naar het draaien van de trommels kijken. Zo af en toe levert dat me zelfs levenslessen op. Een van de vele thaismassagewinkels in de buurt gebruikt de wasserette ook. De dames stoppen de machines echter zo vol dat ik me wel eens afvraag of de handdoeken echt wel schoon worden. Maar hoe vol de machines ook zijn er gebeurt elke keer weer iets wonderelijks. Zodra het programma begint te draaien ontstaat er in het midden van de trommel een open ruimte waar de was in topsnelheid omheen draait.
Het is een mooie metafoor voor het leven. Hoe vol of druk het ook is en hoe snel alles om je heen ook gaat, ergens diep van binnen is het rustig.
Nu alleen die weg naar binnen nog iets vaker weten te vinden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten