donderdag 31 januari 2013

#50books Vraag 1: Welk boek heeft in je vroegste jeugd de meeste indruk op je gemaakt?

Als je dan eenmaal begint te schrijven of via Twitter eens andere mensen volgt dan dat je gewend bent kom je ineens allerlei leuke schrijf mogelijkheden tegen. Zoals bijvoorbeeld #50books van  @petepel.
elke week een nieuwe vraag over boeken, 50 in totaal.

Maar eens beginnen bij één en dan zie ik wel waar ik uitkom.


Herinneringen aan boeken van vroeger. Er komt onmiddellijk van alles voorbij titels zonder auteur bijvoorbeeld Belladonna kamer 16 en De zoon van de woordbouwer en in een enkel geval zelfs alleen een vaag beeld van de kaft maar geen idee meer waar al die boeken over gingen. Voor zover ik het me kan herinneren las ik niet overdreven veel, hoewel wel veel meer dan in mijn omgeving gewoon was.


Langzaam aan teruggaand in de tijd kom ik langs alle boeken van Jane Austen en de Brontë Sisters, must reads in een bepaalde leeftijd, waar ik lekker in ben blijven hangen. 


Via Cissy van Marxveldt, heerlijk wegdromen bij het leven van Joop ter Heul of de vakantieperikelen van Zomerzotheid.





Verder terug, de boeken van Jan Terlouw, Oosterschelde windkracht 10 maar vooral De koning van Katoren. En hoewel ik zeker weet dat ik het meerdere keren heb gelezen kom ik niet ver in het ophalen van het verhaal van de volgens mij 12 opdracht die de hoofdpersoon moet vervullen voordat hij koning kan worden.  Diep uit mijn geheugen komen er langzaam meer dingen naar boven, zoals de reden waarom hij koning wil worden ligt in het feit dat hij geboren is op de dag dat de vorige koning stierf.
Met de kaft komen ineens een hele stapel kussen boven drijven om zacht in te landen na een sprong vanaf die toren en het meer geluid maken dan de vogels die overlast veroorzaken zodat zij hun stem verliezen is blijkbaar ook nog ergens blijven hangen. 


Maar mijn allereerste en mooiste herinnering is aan de boekjes en liedjes van Martine Bijl over elfje Twaalfje. Vooral het eerst boekje waarin Twaalfje heel verdrietig was omdat ze niet kan vliegen, zingen en dansen iets wat je als elfje toch echt wel moet kunnen. Daarnaast was ze ook nog een beetje mollig hoewel, voor zover ik het me kan herinneren is dat dan weer niet zo'n probleem. Haar vriendjes de vlinder, de merel en een muis genaamd Horepiep of Horlepiep leren haar in één dag vliegen,  zingen en dansen en aan het eind van de dag geeft ze een voorstelling voor heel het bos en past ze helemaal bij de elfenfamilie.   
Deze boekjes zijn staan als enige kinder- / jeugdboeken nog in mijn kast. 




Geen opmerkingen:

Een reactie posten