zondag 20 januari 2013

Week 2 Pre-fab Luchtkastelen; Het standhuis


Sneeuw, zo’n 1000 kilometer file in Nederland! Er is geen beter moment te bedenken om eens lekker te gaan renoveren en verbouwen. Want fijn hoor pre-fab maar er moet nog wel wat aangedaan worden voordat mijn ideale standhuis, theekoepel of boomhut is ontstaan.

Je voelt je zinnelijk en ontspannen, aantrekkelijk, sexy, vol lust, loom.

              Het strandhuis


Op de punt van een schiereilandje staat een strandhuisje. Het staat zo dat er aan de linkerkant een prachtig uitzicht is over de opkomende zon en aan de rechterkant op de ondergaande.



Aan de achterkant ligt in een schitterende baai een privéstrandje waar altijd wel een aantal yogamatten klaarliggen. De zachte bries vanaf zee maakt het een perfecte plek voor zowel lichamelijke als mentale oefening. Ergens aan de zijkant op een idyllische plek smult een kampvuur nog na van de vorige avond. Er omheen hangen grote hangmatten vol kussen. 




Rondom het huis bloeien tussen de rosten en stenen klein geurige bloempjes in allerlei kleuren die ik al kan ruiken aan het begin van het schiereiland.        


                           
   
Komend van het vaste land heeft het huis en vriendelijke, uitnodigende gevel.  Om binnen te komen moet ik twee treden van door de zee gebleekt hout op die me naar de veranda die helemaal rondom het huis heen loopt. Hier staan 2 schommelstoeltjes voor klaar om eerste even bij te komen van de lange tocht die tot deze plek heeft gevoerd. Naast de deur hangt een windgong als bel maar doordat er altijd wel een beetje wind staat klingelt deze voortdurend en dus staat de deur gewoon open.


Wees welkom!

Als ik de deur binnen gaat verdwijnen als bij wonder mijn schoenen in een kast net om de hoek en alle knellende kleding is vervangen door zachte, losse stoffen die me omhullen als de zon. Binnen heerst een weldadige rust, het voelt vertrouwt, als thuiskomen. Op de houten vloer ligt een laagje zacht zand dat ondanks het vele vegen telkens weer haar plek inneemt. De bezem hangt nu dan ook voor de achterdeur als roe voor een gordijn zo zacht en helder dat het wel water lijkt. Langs de wanden in de rechterhoek liggen grote zacht gekleurde kussen op gestapelde wit geverfde palets. Vanaf het bovenste niveau kijk ik door iets hoger geplaatste ramen  om te genieten van het uitzicht. De andere ramen beslaan de hele hoogte van de muren en slaan op verschillende plekken open naar de veranda. Aan de achterkant staat op de veranda een schildersezel met een schilderij van de baai waar ik op uitkijkt. Het lijkt wel een foto en alles er omheen geeft de indruk dat de kunstenaar net even weg is gelopen. Het hele huis lijkt verlaten en toch zijn er overal tekenen van leven. Zachte geluiden als het rinkelen van glazen en de zachte tonen van een bamboefluit. Naast de zilte geur van de zee ruik ik ook de geur van net gegrilde vis en vers gebakken brood. Zelfs het hout van de wanden en de meubels voelt levend aan, zacht en warm.
De deuren aan de in de zijwanden leiden naar een slaapkamer met een heerlijk groot bed. In de zachte zoet geurende kussens verdwijnt mijn hoofd volledig. De omarming van het bed is volledig. In de halfronde extra grote douche stroomt het water sensueel langs mijn lichaam, echt een plek voor twee. De slaapkamer en douche zijn de enige ruimtes waar geen veranderingswerk nodig is. Behalve dan de verdubbeling of nog beter de mogelijkheid dat ze in de nacht van plaats veranderen zodat ik ’s avonds vanuit bed kunt genieten van de zonsondergang en ’s ochtends toch wakker kan worden door het licht van de opkomende zon.

Het is een huis dat alle zintuigen wakker maakt.

De fantasie van wie ik daar tegenkom en wat we zullen doen houd ik lekker voor mezelf ;-)

Het nummer Het huis van Liselore Gerritsen zou hier goed bij passen

Geen opmerkingen:

Een reactie posten